Położony u podnóża Śnieżki Karpacz określany jest jako jedna z piękniejszych miejscowości wypoczynkowo-turystycznych Polski …
dr inż. Władysław Kusiak
Uniwersytet Przyrodniczy w Poznaniu
Co jest w Karpaczu najbardziej cennego? Szanse i zagrożenia dla rozwoju miasta widziane z perspektywy Poznania – Streszczenie
Położony u podnóża Śnieżki Karpacz określany jest jako jedna z piękniejszych miejscowości wypoczynkowo-turystycznych Polski i jeden z najlepszych ośrodków wczasowo-turystycznych regionu. Walorem miasta jest bezpośrednie sąsiedztwo z atrakcyjnymi przyrodniczo i krajobrazowo Karkonoszami oraz sportowo-rekreacyjny charakter. Do najczęściej wymienianych atrakcji Karpacza zaliczyć można „ikonę” miasta – drewniany kościółek Wang, Muzeum Zabawek oraz ukierunkowanie na uprawianie turystyki i sportu.
Atrakcje te oraz promocja miejsca, a zwłaszcza jej łatwość prowadzania, np. poprzez internet przyciągają coraz większą liczbę osób. Według różnych danych miasto dysponuje ok. 8,5 tys. do 11,5 tys. stałych miejsc noclegowych, przy jednoczesnej presji na ich powiększenie.
Rozwój motoryzacji, a zwłaszcza łatwość posiadania samochodu przy jednoczesnym zjawisku globalizacji, spowodowała znaczne ułatwienie w dotarciu do wielu reklamowanych miejscowości. Na znaczną rozbudowę miasta wpłynął okres ostatnich 20 lat, związany z przemianami ustrojowo-gospodarczymi Polski. Przed zalewem rzesz odwiedzających Karpacz obecnie chroni brak odpowiedniej klasy i jakości dróg oraz kłopot z miejscami parkingowymi. Ograniczeniem przed rozwojem budownictwa jest z kolei górski charakter miejscowości (położenie na stoku) oraz bezpośrednie sąsiedztwo Karkonoskiego Parku Narodowego i otuliny.
Biorąc pod uwagę powyższe aspekty, przy ustalaniu strategii rozwoju Karpacza należy:
– zmierzać do zachowania przyrody i ograniczać budowę wszelkich obiektów oddziaływujących na nią niekorzystnie;
– chronić walory krajobrazowe, poprzez dostosowanie wielkości inwestycji do istniejącego otoczenia.
– promować „pensjonatowy” rozwój miejsc noclegowych przy jednoczesnym unikaniu budowy wielkich hoteli;
– ograniczać wznoszenia obcych architektonicznie stylów, w rodzaju góralskich chat;
– dążyć do ukierunkowania ruchu samochodowego, np. poprzez stworzenie parkingu buforowego przed wjazdem do miasta.
Warto podjąć dyskusję nad wyborem drogi rozwoju miasta, przy jednoczesnym uświadomieniu sobie, że nieograniczony wzrost wszelkiego rodzaju inwestycji oddziaływać będzie na utratę walorów, które są dla miasta pozytywną wizytówką.